Πέμπτη 29 Μαΐου 2008

Νοέμβριος

Η δυνατή βροχή να συνοδεύει τον ύπνο μας
χαθήκανε οι σκιές -οργισμένα σύννεφα
άνεμος στο φάρο και γύρω θάλασσα
οι κεραυνοί εξίσωσαν φονιάδες και θύματα.
Εκδίκηση! Μια φωνή δίκασε το ασύμμετρο.
Αστραπές ζυγίζονταν με βλέμματα.
Λιθοβολούσαν τις στέγες οι ενοχές.
Δακρυσμένα σπαθόχορτα ποτάμια ψέμματα
πέτρες αταίριαστες ορχιδέες ανώνυμες
καταχνιά παντού -βελόνες ασημένιες αδίστακτες
-μεταλλικά δίδυμα ψάρια- στην άγονη γραμμή
του τσιμεντένιου γρίφου. Στέγη σου τ' όνειρο.



[δ. 06/11/02]


-------------------------------------------------------------------------------------------




Δεν υπάρχουν σχόλια: