Φωτόσφαιρα ιδανική
Μελετώ τους ήλιους νύχτα
αποκρίνεται τ ' αστέρι :
Οι νύχτες μου τα νύχια μου.
Κρύβουν σύννεφα τη νύχτα
κρύβουν τη φωτιά των άλλων
κρύβουν τη σιωπή
Σαν ατμός , σαν γάζα – τούλια
σαν λευκά πανιά
μελετούν τη λήθη
τώρα
και ξεχνούν μετά ....
Βλέμματα λιπόθυμα
πάνω απο τα σύννεφα
συντροφιές θυμίζουν.
Ψέμματα
λίγο πρόθυμα
τις σκιές στηρίζουν.
Για σωτηρία.
Κάποιο σκοπό θ΄ακολουθεί
η νοσταλγία.....
[δ. Απο 19/10/2008]
-----------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου