Α

------------------------------------

Πού είσαι;

Πές μου πού να σε βρώ , να έρθω.
Να συνομωτήσουμε ενάντια σε άλλους
Ν α χωρίσουμε καλούς και κακούς
Να σχολιάσουμε τους φίλους , τους γνωστούς
Να σού πώ πού πήγα , τη διαδρομή.
Να μου πείς πού πήγες.

Πού πήγες;


Είμαι το παιδί σου
ξέρεις τ' όνομά μου
-φώναξέ το , να δώ πού είναι η φωνή σου
(δεν ανήκεις εκεί , ανήκεις στο παιδί σου-
ποιός είναι άρχοντας εκεί ;
Εξήγησέ του, μίλα του
να σ' αφήσει πίσω ή
να μ' αφήσει νά 'ρθω
οι κουβέντες μας έμειναν μισές
τα λόγια μας πιο πάνω
απ' τους φυσικούς νόμους
και τα συμβόλαια λήξης )
μην αργείς , να τελειώσει αυτό το ψέμα.

Ποιός αισχρός έφτιαξε το παιχνίδι αυτό
να φεύγει ο ένας ξαφνικά σε μια τέτοια σχέση ;
Σεβαστήτε τη σχέση
χυδαίοι ανόητοι
ξαφνικά σκεφτήκατε το τέλος
χάλασε η πλοκή....

(Ξεπέρασέ τους , έλα , μίλα και άκου ,
δές με και ας μή σε δώ ,
να κάνουμε όνειρα
να ακούσω τα παράπονά σου
να σού δώσω δίκιο
να σού πώ τί με ανησυχεί
να με γαληνέψεις
να ανησυχήσεις στην αρρώστεια μου
κάποιος να σού τρίψει τα πόδια που πονάνε)
Τί να σού χαρίσω , να νιώσεις πλήρης
και ανώτερη και πλούσια ;
Πού να σε πάω ,να νιώσεις έμπειρη ,
χορτάτη , ευτυχής , ταξιδεμένη ;

(Να σού σκεπάσω λίγο τα πόδια
να σού κρατήσω λίγο το χέρι
να ακουμπήσω στην κοιλιά σου
το πρόσωπο
εκεί πού ξέσπασαν
χιλιάδες κίνδυνοι)
Δές με , ποιος είμαι ; πονάς ; ακούς ;
Είσαι η μάνα μου ;
Σήκω να φύγουμε !
Δεν είναι αυτό το σκηνικό σου
-σε ξέρω δυντατή -μείνε-γίνε ξανά
έλα σπίτι-όλα καλά 'οπως πριν-
να μαγειρέψουμε
να δείς ροδιά - μπιγκόνια
τα καινούργια σου ρούχα
τα ωραία σεντόνια
το πράσινο τασάκι ....
Πρόσεξε ! Μην ηττηθείς !
.....Μη ξεφυσάς τον πόνο σου
.....μη φεύγεις ! ......
Πού είσαι ;



[22/1/03]



--------------------------------------------------------------------------